روزنامه شاپرک / با بزرگان ادبيات

ژول ورن ژول ورن (1828-1905) نويسنده نامي و آينده نگر فرانسوي بود که کتابهاي زيادي با مضمون علمي-تخيلي نوشت. ژول ورن در هشتم فوريه 1828 ميلادي در يک خانواده مرفه در جزيره ريدو شهر نانت فرانسه به دنيا آمد. ژول ورن بنا به خواست پدرش تحصيلاتش را در رشته حقوق به پايان برد اما ذوق نمايشنامه نويسي و رمان نويسي او را بر آن داشت که کم کم به سوي ادبيات کشيده شود. در ابتدا هرچند موفق نبود، ولي بعد پيشرفت سريعي کرد. «پنج هفته در بالون» او بسيار موفق بود و هواخواهان بسياري يافت. ناشر آثار او، ژول هتزل براي او دوست و مشاور و همراه بسيار خوبي بود.از اين گذشته، ژول ورن با دقت و نکته بيني به معرفي کشورها مي پرداخت براي نمونه در بخشي از کتاب فاتح آسمان ها به شناساندن ايران نيز مي پردازد. از کوير لوت و خطه شمال و درياي مازندران سخن به ميان مي آورد و در توصيف آن مکانها از خود مهارت به سزايي نشان مي دهد.در آغاز آثار ژول ورن تنها در ميان کودکان طرفداران و علاقمنداني داشت تا آن که منتقد و نويسنده اي به نام مارسل موره (1887-1969) چندين کتاب و رساله درباره ژول ورن نوشت و او را چنان که بود به دنيا معرفي کرد. مارسل موره در دو کتاب: «ژول ورن بسيار شگفت انگيز» (1960) و «اکتشافات ژول ورن» (1963) ژول ورن را به دنيا شناساند و از آن به بعد دوستداران ادب با نظر جدي تري به ژول ورن مي نگرند.ژول ورن در24 مارس1905بر اثر بيماري ديابت، در شهر آميين درگذشت. آثار او همه جا شهرت دارند و به زبانهاي مختلفي نيز ترجمه شده اند.ژول ورن خيالات و روياهايش را به تحرير در آورد کمتر کسي اين کار را مي کند اما او به روياهايش باور داشت و اين رويا نويسي برايش شهرتي عالم گير شد به قول ارد بزرگ : رويا پردازي که عملگرا هم باشد مي تواند سرچشمه دگرگوني هاي بسيار گردد . در 9 مارس1886 هنگامي که ژول ورن به خانه اش بر مي گشت برادرزاده25 ساله اش ، «گستن» به طرف او شليک کرد. گلوله اول به او نخورد اما گلوله دوم به پاي چپ او اصابت کرد. گستن سال هاي باقيمانده از عمر خود را در تيمارستان سپري کرد. اين خبر به صورت محرمانه نگه داشته شد و در هيچ کدام از روزنامه ها انعکاس پيدا نکرد. جراحت ناشي از گلوله با سرعت کمي التيام يافت و باعث شد که ژول ورن تا آخر عمر خود بلنگد. مشخص نشد که گستن چرا دست به اين اقدام زد اما به نظر مي رسد که او دچار مشکلات رواني بوده است. بعد از مرگ هتزل ، ناشر کتاب هاي ژول ورن و مادرش که ژول ورن او را مي پرستيد شروع به نوشتن کتاب هايي با مضامين سياه تر و غم انگيزتر کرد. در سال1888 او وارد سياست شد و به عنوان عضو شوراي شهر آمين انتخاب شد و بمدت15 سال در آنجا به انجام وظيفه پرداخت. بعد از مرگ ژول ورن تنها پسرش ميشل مراحل چاپ آخرين داستان هاي او را بر عهده گرفت. در سال1863 ژول ورن کتابي با عنوان پاريس در قرن بيستم نوشت که درباره مرد جواني بود که در جهاني پر از آسمانخراش هاي شيشه يي ، قطارهاي پرسرعت ، ماشين هايي که با سوخت بنزين حرکت مي کنند، ماشين حساب ها و شبکه هاي ارتباطي جهاني زندگي مي کرد با اين حال احساس خوشبختي نمي کرد. اين کتاب پايان غم انگيزي داشت. هتزل بر اين عقيده بود که اين کتاب با بدبيني و ديدي منفي نگاشته شده و به شهرت در حال شکوفايي ژول ورن آسيب مي رساند و محبوبيت او را خدشه دار مي کند. پس به او پيشنهاد کرد تا 20 سال براي چاپ اين کتاب صبر کند. ورن نصيحت هتزل را پذيرفت و متن دست نويس کتاب را در جاي امني قرار داد. اين متن در سال1989 توسط «نتيجه» ورن پيدا شد و در سال1994 به چاپ رسيد.مدت کوتاهي پس از واقعه تيراندازي به ورن او دوست هميشگي اش هتزل را از دست داد. اگرچه چاپ آثار او بعد از مرگ هتزل توسط پسر هتزل ، ژول ، انجام مي گرفت اما ورن يک محرم راز و معتمد خود را از دست داده بود. ميشل فرزند ورن در نامه يي به ژول فرزند هتزل نوشت هيچ وقت پدرم را به اندازه زماني که خبر مرگ هتزل را به او دادند غمگين نديده بودم. شايد تنها اتفاق مثبت در اين دوره سخت براي ژول ورن نزديک شدن او با پسرش از نظر عاطفي بود. ميشل تا آن زمان فردي سرکش بود و حتي در سن16 سالگي اش توسط پدرش به سفر دريايي18 ماهه يي به دور دنيا فرستاده شد. پدرش گمان مي کرد که زندگي سخت روي دريا مسئوليت پذيري را به او خواهد آموخت اما اين گونه نشد. ولي بيماري پدرش و نزديک شدن ورن به سال هاي پاياني زندگي اش باعث شد تا ميشل بطور جدي تري با زندگي روبرو شود. در سال هاي بعدي ژول ورن کتاب هايي در مورد استفاده غلط از تکنولوژي و تاثير آن بر زندگي انسان ها نوشت. در کتاب جزيره پراپلر او به اظهار تاسف درباره نابودي فرهنگ محلي ساکنان جزاير پلي تري پرداخته است. در کتاب ابوالهول يخي او خودکشي دسته جمعي نهنگ ها را پيش بيني مي کند، چيزي که تا آن زمان کشف نشده بود. در کتاب «سرنوشت بگام» درباره اين موضوع که اگر تکنولوژي و علم به دست افراد شرور بيفتد چقدر مي تواند خطر آفرين باشد، هشدار مي دهد. برخي از کتاب هاي او که در زمان مرگش هنوز به چاپ نرسيده بود يا ناتمام بود بعد از آن به چاپ رسيد و کتاب هاي ناتمامش توسط پسرش ميشل ويراستاري و تکميل شد.او بيش از 80 کتاب و صدها شخصيت فراموش نشدني خلق کرد.ميراث ژول ورن تنها کتاب هايش نيست بلکه خوانندگانش نيز هست. يکي از نويسندگان کتاب هاي علمي تخيلي با نام «ري بردبري» گفته است: همه ما به گونه يي جزو فرزندان ژول ورن هستيم. «ويليام بيب» يکي از اولين مرداني که به اعماق دريا سفر کرده است با خواندن کتاب «بيست هزار فرسنگ زير دريا» به اقيانوس شناسي علاقه مند شده است. «رابرت گودارد» پدر موشک شناسي علم ساختن و هدايت موشک در کودکي يکي از پرطرفدارترين خوانندگان آثار ژول ورن بوده است. قوه تخيل ژول ورن که در کتاب هايش جلوه گري مي کند و تئاترها و فيلم هايي که از روي آن کتاب ها نوشته شده امروز که حدود 100 سال از مرگش مي گذرد همچنان انسان را سرگرم مي کند و تحت تاثير قرار مي دهد و به نظر مي رسد براي سال هاي زيادي در آينده همچنان اين امر ادامه يابد.

ریشه گاه :
http://www.shaparakdaily.ir/shaparak/News.aspx?NID=20682