سایت نفیر صبا / سخنان ارزشمند اُرد بزرگ

آنگاه که شب فرا رسید و همه پدیدگان فرو خُفتند ابردریاها به پا می خیزند، آیا تو هم بر می خیزی ؟




دشمن ابزار نابود ساختن آدمی را ، در درون سرای او جست و جو می کند.




آنگاه که نمی دانم چه می گویم ، جز راستی چیزی بر زبانم جاری نیست.



برای ماندگاری ، رویایی جز پاکی روان نداشته باش.پیرامونیان ما چه بخواهیم و یا نخواهیم بر اندیشه های ما اثر خواهند گذاشت.



آرمان و انگیزه هویدا ، ویژگی آدم کار آمد است.



اندیشه و انگاره بیمار آینده را تیره و تار می بیند.



دیدگاه خوب مردم ، بهترین پشتیبان برگزیدگان است.



خود را برای پیشرفت مردم ارزانی دار تا مردم پشتیبان تو باشند.



آنگاه که سنگ خویشتن را به سینه می زنید نباید امید داشته باشید همگان فرمانبردار شما باشند.

گفتگو با آدمیان ترسو ، خواری بدنبال دارد.



دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست ، بلکه نشان نابودی زمان ، به گونه ای گسترده است.



آدمی می تواند بارها و بارها به شیوه های گوناگون قهرمان شود.



اگر دست تقدیر و سرنوشت را فراموش کنیم پس از پیشرفت نیز افسرده و رنجور خواهیم شد.



آنکه پیاپی سخنتان را می برد ، دلخوش به شنیدن سخن شما نیست.



اندیشه و انگاره ای که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد ناتوان و بیمار است.



کارمندان نابکار ، از دزدان و آشوبگران بیشتر به کشور آسیب می رسانند.



مردانی که بیشتر از جایگاه و هنجار زنان پشتیبانی می کنند خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند.



اندرز جوان باید کوتاه ، تازه و داستان وار باشد.



هرگز هنگام گام برداشتن به سوی آرمان بزرگ ، نگاهت به آنانی که دستمزد خویش را پیشاپیش می خواهند نباشد ! تنها به توانایی های خود اندیشه کن.

نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست.



آدم خودبین ، چاره ای جز فرود آمدن ، ندارد.



یکی از بزرگترین خوشبختی ها ، خدمت بیشتر به مردم است.



سرپرستانی که از ارزش سربازی می کاهند ، و پدر و مادرانی که ، پیشدار میهنداری فرزندان خویش می شوند ، به کشورشان پشت کرده اند



یک آموزگار می تواند با رفتار و گفتارش کشوری را دگرگون سازد.



پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است.



آدمهای پاک نهاد درهای وجودشان را پس از ناسپاسی می بندند نه پیش از آن.



اگر دیگران را با زیباترین منشها و صفات بخوانیم چیزی از ارزش ما نمی کاهد بلکه او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گویم.



با گفتن واژه هایی همانند نمی توانم ! و یا نمی شود ! هر روز پس تر می روید.



به آرزوهایی خویش ایمان بیاورید و آنگونه نسبت به آنها باندیشید که گویی بزودی رخ می دهند.

آنکه مدام به کار دیگران سرک می کشد و کنجکاو است تا ببیند آنها چه می کنند مانند سایه ایی بر دیوار است که مدام بدنبال ما می دود بدون آنکه از خود اختیاری داشته باشد.



آنکه دوستی و همسر خواهی خویش را اینچنین بازگو می کند : بدنبال نیمه دیگر خود هستم. براستی نیمه خود را نیز گم خواهد نمود.



اگر شما به مشکلات پشت کنید سختی ها هیچگاه به شما پشت نخواهند نمود بهترین راه ، مبارزه پیگیر و همیشگی با سختی هاست.



سنگینی یادهای کوچک و سیاه را با تنهایی دو چندان می کنی ... به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها سهیم شو لبخند آدمیان اندیشه های سیاه را کمرنگ و دلت را گرم خواهد نمود.



یاد اشک و شیفتگی ، آویزه خاموش دلهاست.



برای ربودن دل آدمیان باید بر هم پیشی گرفت و این زیباترین آورد زندگی است.



جز نامیدی و افسردگی هیچ بن بستی در زندگی آدمی نیست.



هیچ گاه از داشتن دشمن نترس ، از انجام ندادن درست آرمان های خویش بترس.

مادر و پدر ، زندگیشان را با فروتنی به فرزند می بخشند.



بی مایگی و بدکاری پاینده نخواهد بود ، گیتی رو به پویندگی و رشد است . با نگاهی به گذشته می آموزیم آدمیان، اشتباهاتی همچون : برده داری ، همسر سوزی و ... را رها نموده است ، خردورزی ! آدمی را پاک خواهد کرد.



همواره تنهایی ، توانایی به بار می آورد.



برای پرش های بلند ، گاهی نیاز است چند گامی پس رویم.



هنرمندان ناب ، هر روز در برابر دیدگان مردم نیستند.

برگرفته از :
http://nafiresaba.mihanblog.com/post/158